Blogu açmadan önce çok severek takip ettiğim bloggerler kısa da olsa yazılarına ara verdiklerinde inanılmaz hayal kırıklığı yaşıyordum. Ama şimdi görüyorum ki son yazımın üstünden haftalar geçmiş. Demek ki insan her zaman yazmak, paylaşmak istemeyebiliyor ya da eli varmıyor. Bir de bu disiplin meselesi yani bende eksik olan şey. Son yazımdan bu yana neler mi oldu hayatımızda ? Öncelikle sınav sonuçları açıklandı, Jasmin ilk tercihine yerleşti. Eylülün ilk haftası kayda gideceğiz. Bu iyi haber elbette. İnşaat projesi nihayet çizildi ve 6 Ağustos itibari ile incelenmek ve onaylanmak üzere Belediyeye teslim edildi. Bu süreçte eli kolu bağlı beklemek biraz zor oldu ama artık sona yaklaştık gibi. En geç 15 gün içinde projede değişim istenen bir husus çıkmazsa onaylanmasını bekliyoruz. Genel olarak her şey yolunda gidiyor ama benim içinde bir umutsuzluk, yorgunluk, isteksizlik. Bildiğiniz depresyon hali kısaca. Adını şimdi hatırlayamadığım bir Holywood yıldızı depresyon, grip gibi aniden gelir, neden ve nereden çıktığını anlayamazsınız demişti. Aynen öle bir durumdayım İş tat vermiyor, evde zorunlu olmadıkça elimi kaldırmak istemiyorum. Şu an beni sadece yeni ev için başladığım perdeyi örmek keyiflendiriyor. Hatta diyebilirim ki geçen Cumartesi evde kimse yoktu ve ben 12 saate yakın sadece perde ördüm bu arada da 3 tane film izledim. Böyle beni bıraksalar hiç bir şey yapmaya mecbur olmasam bütün gün o koltuktan kalkıp diğerine otursam üstümden pijamalarımı çıkarmasam.İşte böyle bir haleti ruhiye. Daha da uzatıp sizin de keyfinizi kaçırmadan bana müsaade.
Hafta sonu yaklaşıyor ben şimdiden herkese keyifli ve bol üretimli bir hafta sonu diliyorum.
